أحمد فرح شادول

هند أيا ذاتاً غدت ذاتى حوت سعدى و جناتى سرت كالروح تملأنى و توقظها مسراتى أحبك هند .. يا ذاتى بكل شراسة الغابات تكمن فى دعاباتى و كل ضراوة الأشجان غنتها فراشاتى و كل قداسة الأديان فى عينيك عاشتها خيالاتى و كنت الزاد فى سفرى رفيقى فى المسافات و كنت الصبح يبهجنى بوهجٍ ظل مرآتى و كنت النور يا نورى...